TEMEL KARAGÖZ
YORGANCI
01 Şubat 1942’de Hüsnü ve Menşure’nin 6 çocuğundan 2. Çocuğuolarak Kozağaç(Hordokop) köyünde dünyaya geldim. Çocukluk yıllarım köyde, bazen de yaylada çobanlık yaparak geçirdim.
İlkokul yaşım gelende ise Maçka ilçe merkezine gelerek okula başladım. 1956’da ilkokulu tamamladım.
İlkokul Öğretmenlerimden bazıları, Orman üstü(Kusera) köyünden Celal Aydın ve Yeşilyurt(Hacavera) köyünden Hakkı Konak’ ı sayabilirim. İlkokulu bitirdikten sonra birçok Maçkalı gibi bende gurbet ellerin yolunu tutarak İstanbul’a gittim.
İstanbul’a gurbete gitmek, para kazanmak demek ve meslek sahibi olmak demekti. Ancak gurbetin zorluklarını gurbette gittiğim zaman anladım ve istemesem de bu zorluklara katlandım. Kalacak yerin olacaktı, sana kol kanat gerecek akrabaların olacak her şeyden önemlisi sana seçtiğin mesleği öğretecek birisi olacaktı...
İstanbul-Beşiktaş semtinde kendi köylüm olan Mehmet Kâşif Erden ve Yeşilyurt(Hacavera)köyünden, yorgancılık mesleği ile uğraş veren Rahmi Kaya’nın yanında çıraklığa başladım.
Bir yıl kadar burada çırak olarak çalıştıktan sonra bu iş yerinden ayrıldım. KocaMustafa paşa semtinde teyzemin eşi Murat Büyükyılmaz yanında aynı mesleğe devam ettim.Bir yılın sonunda buradan da ayrılarak Bakırköy semtinde DursunBüyükyılmaz yanında çalışma hayatıma devam ettim.
Ben; “Temel Karagöz olarak çocuk yaşta başladığım yorgancılık mesleğini öğrenmiş ve iyi bir usta olarak yetişmiştim”.
1962’de meslekten ayrılarak Manisa iline askerliğimi tamamlamak için gittim. Daha sonraki aylarda bir yorgancı çırağı olarak çalıştığım İstanbul-Beşiktaş semtinde askerliğimi tamamladım.Askerlik sonrası yorgancı ustası olarak İstanbul’un çeşitli semtlerinde çalışma hayatıma devam ettim.
İstanbul’da çalıştığım sırada Turist pasaportu ile yurt dışına Almanya’ya gittim.Belli bir süre Almanya’da kaldıktan sonra Avusturya’ ya geçerek burada işçi oldum.Avusturya’da iki yıl kadar inşaat işçisi olarak çalıştım. Bu mesleğin zorluğuna ve gurbet elin kahrına dayanamayarak doğduğum ve çok sevdiğim ilçem Maçka ya geri döndüm.
1968’de 26 yaşında iken Gençağa Genç kızı Naciye ile evlendim.Bu evlilikten 1 erkek 3 kız babası oldum. Evlilik sonrası Maçka’dan ayrılarak yeniden İstanbul’a gittim ve yeniden yorgancılık mesleğime devam ettim.İstanbul Bağcılar semtinde bir iş yeri kiralayarak yorgancı dükkânı açtım.Bir süre sonra bir ev kiraladım köyde olan eşimi de yanıma alarak taşı toprağı altın olan İstanbul şehrinde yaşamaya başladım.
İstanbul’da çalıştığım süre içerisinde köyden gelen diğer kardeşlerimi de yanıma alarak çeşitli meslek sahibi olmalarını sağladım. 1978’de köyde yaşayan babam rahatsızlanarak felç oldu.Bunun üzerine 1979 yılında gurbet hayatına son vererek yeniden Maçka’ya döndüm.
Babamın rahatsızlığında maddi manevi her zaman onun yanında oldum ve hizmetini yaptım. 1992’de babam Hüsnü Karagöz vefat etti.
1979’da Maçka ya geri döndükten sonra bir süre hiçbir işle uğraşmadım. 1980’de bir çocuk iken gurbet ellerde başladığım yorgancılık mesleğini devam ettirmek üzere ilçe içerisinde bir işyeri açtım.
Bu işyerinde daha çok köylü kesime hitap ediyordum.Düğünlerde ihtiyaç olan yatak,yorgan,yastık gibi işleri yapıyordum.Daha sonraları perde yapmaya da başladım.İşler genellikle yaz aylarında daha fazla olurdu.Uzun kış gecelerinde ise pek iş yoğunluğu olmazdı.Akşam iş çıkışlarında ilçe merkezindeki lokantalarda yemeğimi yer,arkadaşlar ile iki kadeh rakı içtikten sonra da evime giderdim.
1997’de Bağ Kur’dan emekli oldum. Emeklilikten sonra 2014’e kadar aynı mesleği oğlum Mesut Karagöz ile devam ettirdim. Oğlumun mesleği öğrenmesiyle beraber iş yerimi ona devrederek çalışma hayatımı noktaladım.
Şimdilerde eşim ile birlikte kış aylarında çok sevdiğim Kozağaç(Hordokop) köyümde, yaz aylarında ise yaylada yaşamayı sürdürmekteyim.Çalışma hayatım boyunca her zaman işimin sağlamlığına,doğruluğa ve adaletli çalışmayı benimsemişimdir.İş yerimi bıraktığım oğlum Mesut Karagöz’e de bu doğrultuda nasihatlerde bulunmuş ve bu yönde çalışmasını istemişimdir.Esnaflık yaptığım yıllarda bütün müşterilerime her zaman saygı ve sevgi ile yaklaşmışımdır.
Geriden gelecek olan genç nesillerin yaptıkları meslekleri her zaman Ahilik kültürü içerisinde kalarak yapmaları, doğruluktan ve dürüstlükten hiçbir zaman ayrılmamalarını,yardımlaşmanın ve dayanışmanın her zaman ön planda olmasını benimsesinler ve işlerini sevsinler diyorum…
“Bir gün her insan bu fani dünyadan göç edecektir. Yapılan bu güzel sohbetten sonra 19.08.2019 tarihlerde aramızdan ayrıldı yorgancı Temel KARAGÖZ”…
Kaynak:Temel KARAGÖZ
