İNSAN BU!
Toplu taşıma araçlarında ne yazık ki, eskiden gösterilen saygı kalmadı. Önceden kadına, yaşlıya, hamileye yer verilirdi.
Son yıllarda ?bananecilik´ arttığından yer verme işi de, kaldırıldı.
Maçka Trabzon arasında yolcu taşıyan, büyükşehir belediyesine ait otobüste, ilginç bir olay yaşandı. Otobüs durağı oldukça kalabalıktı. Yolcular, tabiri caizse üst üste beklemekte. Otobüs durağa girer girmez, yolcularda açılan kapıdan saldırırcasına içeriye girmeye b aşladı. Önce binen şanslıydı. Oturma imkanı buldu. Araca geç binenler, ayakta kaldı.
Ayakta kalanların arasında oldukça yaşlı üstelik koltuk değnekli, bir adamda vardı. Oturanların arasında genç de vardı. Ancak kalkma nezaketi ve zahmetinde bulunmadılar. Yaşlı adam, bir yandan koltuk değneklerine sıkı sıkı tutunuyor, diğer yandan etrafına bakıyordu.
Yolcular arasında yine nezaketli seksen üç yaşındaki amcam (Vural Karsan) dı. Hemen oturduğu yerden kalkarak, yaşlı ve koltuk değnekli adama yerini verdi. Adam, o kadar memnun kaldı ki, bir şey diyemedi. Yol boyunca, amcamın oturması için inen yolcuların peşinden uzun uzun baktı.
Otobüslerde bu gibi olaylarla karşılaşmak mümkün. Belediye başkanlarının bir lütuf gibi yaşlılara ücretsiz taşıma hakkı vermesi de, olayın başka bir boyutu. Yaşlıların bir çoğu ücretsiz olduğu için toplu taşıma araçlarını tercih etmektedir.
Günün belli saatlerinde yaşlılar için bir araç konulsa, hem yaşlı için hem de diğer yolcular için daha güzel olur.
Okula giden öğrenciler, ders yaptıkları için başlarının ağırdığınıı bahane edip yer vermek istememektedir. Çalışmaya gidenler, iş yerinde yorulacağını bahane edip, onlar da yer vermek istememektedir. Orta yaşlılar , bir çok hastalıklarını bahane edip, onlarda yer vermekten kendilerini muaf olarak görmektedir.
Geriye kim kalıyor? Yine nezaketli yaşlılar.
İnsanlar, hayatlar! Yaşamın her karesini kendine göre geçirmek isteyen insanlar. Bugün var, yarın yok misali hayat süren insanlar!..
18.09.2019 FATMA KARAHASANOĞLU
