İç Derinlik
İnsanın iç derinliğine girebildiniz mi? İç yolculuğu anlayabildiniz mi? Ben, ne insanın iç derinliğine girebildim, ne de iç yolculuğu yaşayabildim. Sadece bunu yapma gayreti ile uğraşıyorum; kendimce hala daha yolunu bulamadım.
Keşke benim yüreğimden bakabilsen kendine, keşke başkalarının yüreğinden bakabilsek kendimize, keşke egolarımız izin verse... Kabalığımızı, haklı olma ukalalığımızı, üstün görme gayretimizi, görevimiz olmadığı halde başkalarına müdahale etme dürtümüzü, törpüleyebilsek...
Emek verilerek yapılan sanatsal olayları övebilsek, takdir etsek... Eleştiriye buradan başlayabilsek ya da sessiz kalabilsek... Akıllı bir insanın, iyilik yapmanın erdemini görebilmesi için cennet vaadlerine ihtiyacı olmadığını anlayabilse...
Bencillik, insanın gözüne takılmış ayna gibidir. O gözler nereye bakarsa baksın kendinden başkasını görmez!Biz bunu yenebilen güce sahip olabilsek...
İnsanları kandırmak, insanların kandırıldığına inandırmaktan daha kolaydır. İnsanları kandırmanın kolay olduğunu bilen insanın, kandırıldığını bilmeyen insan sayısından daha çok olması ne yazık ki onuru, vicdanı yok etmesiyle biten bir toplumsal salgına sebep olacaktır.
Beynin verdiği kararı, kalbin süzgecinden geçirmediğin sürece insanı kandıran ve buna dini değerleri katarak yapma çabasında olan, çıkarlar peşinde koşan, görünüşte insan silüetinde olan ancak vicdanen içi boşalmış, genel ahlakı çökmüş bir yaratığa dönecektir.
Mevlana'nın dediği gibi: 'Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim. Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim. Olur ya kalp durur, akıl unutur, ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur.'
Ruh güzelliğimizi ortaya çıkarabilsek ve Mevlana'nın dediği gibi hayatın tadına varabilsek, ne güzel olurdu değil mi? Kendimizden başlama zamanı gelmedi mi sizce?
Kimisi çözüm üretmek için yaşar,
Kimisi yönetmek için,
Kimisi yok etmek için,
Kimisi yardım etmek için,
Ya sen!!!
