EĞİTİM ÖĞRETİM YILI AÇILDI
Vaktiyle bir vezir, padişah katında hatırının kırılmayacağına inanarak kendisinden şöyle bir ricada bulundu:
- Sultanım benim iki tane karım, her birinden de üçer çocuğum var. Karılarımın hangisinin analık duygularının daha kuvvetli olduğunu merak ediyorum. Malımı da buna göre vasiyet edeceğim. Şunları bu konuda bir sınamanız mümkün mü?
Padişah, veziri sevdiği için gönlünü yapmak istedi. Hanımlarından birini çağırttı ve dedi ki:
- Ey hatun, benim vezirim olan senin kocan, gözdelerimden birini baştan çıkarmış. Bunun cezası aslında ölümdür. Ama sen kocanı affedersen idamdan vazgeçip onu sevgilisiyle beraber ülke dışına sürgün edeceğim.
Kadının gözlerinde intikam alevi parladı:
- Istemem, bana yar olmayan başkasına da yar olmasın! Asın, ipini de bana çektirin!
Padişah daha sonra vezirin öbür karısını çağırttı. Ona da aynı şeyi söyledi. Vezirin ikinci karısı tam tersine bir tavır takındı:
- Aman sultanım, ben kocasız kalmaya razıyım, ama çocuklarım babasız kalmasın, idam edeceğinize sürgün edin de çocuklarım babalarıyla bir gün kavuşma
Uzun yaz tatilinden sonra 2016-2017 eğitim öğretim yılı açıldı. Okula yeni başlayan öğrenciler heyecanlı bir o kadar annelerinden ayrılmanın burukluğu içindeydi. Mini mini birler, okul sıralarına alışkın olmasalar da öğretmenlerinin ilgisiyle rahatlıkla uyum sağladılar. Çocukların gözlerindeki parıltı, dünyanın en değerli taşlarından bile parlaktı. Çocuklar öğretmenlerin elinde şekillenirken, geleceğe daha sağlam bakmanın ilk adımlarını bu sıralarda atacaklar. Çocukların ilk öğretmenleri kuşkusuz anneleridir. Bir anne, çocuğunun geleceğini çok iyi analiz etmelidir. Annenin verdiği terbiye, okulda öğretmenin verdiği eğitimle pekişirse, vicdanı hür nesiller yetişmiş olacaktır.
Öğretmenlik kutsal bir meslektir. Her meslek grubu öğretmenin elinden geçer. Öğretmen ne kadar başarılı olursa, öğrenci de o denli başarılı olur. Öğretmenin başarısı toplumun başarısı demektir.
Edison bir gün eve geldiğinde annesine bir kağıt vermiş ve ?bu kağıdı öğretmenim verdi ve sadece sana vermemi tembihledi? demiş. Annesi kağıdı gözyaşları içinde oğluna sesli olarak okumuş; ?oğlunuz bir dahi. Bu okul onun için çok küçük ve onu eğitecek yeterlilikte öğretmenimiz yok. Lütfen onu kendiniz eğitin.?
Aradan uzun yıllar geçtikten sonra Edison´un annesi vefat ettiğinde, o artık yüzyılın en büyük bilim adamlarından biriymiş ve bir gün eski aile eşyalarını karıştırırken birden bir çekmecenin köşesinde katlı halde bir kağıt bulmuş ve alıp açmış. Kağıtta ?oğlunuz ?şaşkın´ (akıl hastası) bir çocuktur. Artık kendisinin okulumuza gelmesine izin vermiyoruz. ? yazılıymış. Edison saatlerce ağladıktan sonra günlüğüne şu satırları yazmış. Thomas Alva Edison, kahraman bir anne tarafından, yüzyılın dâhisi haline getirilmiş, ?şaşkın? bir çocuktu.?
