DUYGU KARAHASANOĞLU


DARISI 2020´YE

Trabzon Büyükşehir Belediyesi Başkanı O. Fevzi Gümrükçüoğlu, 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Gününü kutlamayı gelenek haline getirdi.


DARISI 2020´YE

 

                         Trabzon Büyükşehir Belediyesi Başkanı O. Fevzi Gümrükçüoğlu,  10 Ocak Çalışan Gazeteciler Gününü kutlamayı gelenek haline getirdi.  On yıldan beri düzenli olarak bir otelde tüm basın çalışanlarına kahvaltı vererek, gazetecilerin anlamlı gününde, çorbada tuzum olsun dercesine, çıkışta çeşitli hediyeler takdim etmeyi on yıl boyunca ihmal etmedi.

                          Bu yıl da, 10 Ocak Çalışan Gazeteciler gününde Gümrükçüoğlu basın emekçileriyle kahvaltıda buluştu.

Gözler ve yüzler bir yıl daha yaşlanmanın telaşı içerisindeydi. Kahvaltı salonuna birer ikişer giren gazeteciler, beyaz örtülü yuvarlak masalardan kendilerine özel olanı seçerek oturdu. Her birinin yüzüne yansıyan ışık huzmesi düşüncelerine karıştı. Düşüncelerin yoğunluğu, yüzlere yansırken, dudaklardan belli belirsiz sözcükler döküldü. Kimi soğuk havanın etkisinde kalırken, kimi de salonda yer bulmanın  mutluluğunu içten içe yaşadı.

Özenle hazırlanan masalarda, sabah kahvaltısında olması gerekenlerin, hepsi mevcuttu.

Salonu aydınlatan lambalar, konuklarını içeri girer girmez kucaklar gibiydi. Önce lambaların selamı ardından Büyükşehir Belediye Başkanının, hoş geldin merasimi başladı. Başkan Gümrükçüoğlu, hal hatırdan sonra gazetecilerle hatıra fotoğrafı çektirmeyi ihmal etmedi.

Bu yılda diğer yıllarda olduğu gibi slayt gösterisiyle başladı. Geçmişe yolculuk yapılırken, kim bilir?! gazeteciler hangi duygular içerisindeydi. Film şeridi gibi bir çok anı gözler önünden kayıp giderken, yılların ne kadar çabuk geçtiğinin de, farkında olamadık.

Acımasız yıllar, bize sormadan hayatımızdan hırsız gibi bir çok şeyi çalıp gitti.  Ömür sermayesi saniye saniye tükenirken, gök kubbe altında hoş bir seda bırakmak kadar daha güzel bir şey var mı?

Kimimiz bugünü, kimimiz yarını  düşleriz. Ancak yarın diye bir şey var mı? Dün, geçti gitti. Yarını bilmiyoruz. Bugünün tadını çıkarmak en doğrusu.    

Bu yıl ki, kutlama önceki yıllara oranla daha farklıydı.  31 Mart Yerel seçimleri, 4 Nisan Gazeteciler Cemiyetinin seçimi olacak. Her iki başkan da, konuşmasında vedasını şimdiden yaptı. Cümlelerin arasına sıkıştırdıkları veda sözcükleri bile hüzünlüydü.

Gümrükçüoğlu, bu sözcüklerden etkilenerek, birkaç damla gözyaşına engel olamadı. Sesindeki boğukluğu, gözlerindeki yaşlarla bütünleşmişti.

                     On yıl içinde bir çok şey değişti. Bir çok emekçi gazeteci ebedi hayata intikal etti. Ebedi hayata intikal eden gazetecilerin yanı sıra, hastane odasında şifa arayan gazeteciler ve salonda 10 Ocak Çalışan gazeteciler gününde bir araya gelen gazeteciler vardı.

Her şey var ama istenilen  basın özgürlüğü ne yazık ki yok. Doğruları yazsanız darılanlar, küsenler olur. Dahası mahkemeye verilirsiniz.  Doğruları yazamadığınız vakitte içten içe kahrolur, yanarsınız.

                   Gümrükçüoğlu, son  kez hediyelerini takdim ederek, kendi küçük sesi büyük olan nostalji görünümlü radyoyu basın mensuplarına dağıttı.

Bu yıl hüzünlü bir kutlama olsa da, darısı 2020 yılına diyelim.