NEYAPSAM, NE YAZSAM
Ne yapayım, ne yazayım, kelimeler bile isyan etmişken, ben ne yazacağım.
Öyle bir düzende yaşıyoruz ki, ne yapsan, ne etsen suç!.
Nereye baktın,
niye baktın,
nasıl baktın,
kimi gördün,
ne dedin,
niye dedin?
Gibi sorular art arda sıralanırken, ne yazacaksn?
Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar! Yazmak isteyip de, yazamadıktan sonra köşe yazarlığın bir manası kalır mı? Düşünce özgürlüğünün olmadığı bir dönemde yaşamak insana, sadece zulümdür.
Hiç kimse kusura bakmasın. Öyle bir dönemde yaşam sürüyoruz ki, dostluklar bile menfaate dayalı oldu.
Senden menfaati varsa, selam verir. Senden menfaati yoksa, çeker gider.
Bu mu insanlık,
Bu mu hoşgörü,
Bu mu Müslümanlık?
Dünya oyun ve oylanma yeri olduğu ne kadar da, çabuk unutuldu. Daha doğrusu hiç bilinmedi. Bilmek için okumak gerek.
Şairin dediği gibi; “ekip, biçip, gidecektik.”
Öyleyse bu helezan ne çin,
Bu kavgalar ne için,
Bu ayrımcılık ne için,
Bu çekemezlik ne için,
Ne için,ne için, ne için?!
Her canlı bir gün ölümü tadacak. Bunun aksisi asla düşünülemez. Bugün yada yarın. Vakti saati gelince dünyadaki her iş o fani, için durur daha doğrusu biter. Dünya malını dünyada bırakarak, ebedi yolculuğuna çıkar.
İşte, bunu anlamak bu kadar zor mu? Ölüm, herkesin başında olduğunu bilmemek bu kadar zor mu?
Ne için her şey zorlaştırılıyor,
Ne için ayrımcılıklar yapılıyor,
Ne için şucu, bucu diye ayrıştırılıyor,
Ne için sen ben kavgası yapılıyor?
Ne yapsam, ne yazsam diye düşünürken, kalem; sözcükleri peşi sıra sıraladı. Bana da , bunları yazmak kaldı.
