HER CEVABA ON ALTIN
Kral veziriyle dolaşmaya çıkar. Ağaçlık yoldan geçerler. Orman kenarında kulübenin önünde genç bir kız görürler.
Kral genç kıza yaklaşarak; “baban evde mi?” diye sorar.
Genç kız; “babam, azı çoklatmaya gitti.” Der
Kral; “annen evde mi?”
Genç kız; “annem, biri iki etmeye gitti.” Der.
Kral; “eviniz güzel ancak bacası eğri.” Der.
Genç kız; “bacası eğri ama dumanı düz gider.” Der.
Kral, genç kıza; “sana kaz göndersem, onu yolar mısın?” deyince
Genç kız; “tabii efendim.” Der.
Kral, veziriyle saray geri döner. Vezir, merakından çatlayacak gibidir.
Krala; “genç kızla ne konuştuğunuz merak ettim ve hiç bir şey anlamadım. Bana söyler misiniz?”
Kral gülerek; “bunu sen öğreneceksin.” Der.
Vezir, saraydan ayrılır. Genç kızın yaşadığı kulübeye gider.
Genç kız, kulübenin önünde aynı yerde oturmaktadır. Vezir, genç kıza yaklaşarak; “Kral’la ne konuştuğunuzu merak ettim.”
Genç kız; “söylerim ama her cevap için on altın isterim.” Der.
Vezir; “tamam” der.
Genç kız, “babam azı çoklatmaya gitti dedim. Babam çiftçi tarlaya tohum ekmeye gitti demek istedim. Annem biri iki etmeye gitti dedim. Annemde ebedir. Doğum yaptırmaya gitti.”
Vezir her iki cevap için onar altın verir.
“Kral bacanız eğri dedi. Ne demek istedi?”
Genç kız on altın daha aldıktan sonra; “bacanız eğri olduğunu söyledi, aslında benim gözlerimin şaşı olduğunu kast etti. Ben de ona gözlerim şaşı ama iyi görürler dedim.”
Vezirin merakı son soruya kadar devam etti. “kaz, gönderip yolar mısın derken neyi kast etti?”
Genç kız gülerek; “kaz siz oluyorsunuz efendim. Kral, kaz göndermekle sizi kast etmişti.”
Her kim olursa olsun fazla meraklı olmayacak. Merak, iyi bir şey değildir. Özellikle ilgilendirmeyen konularda merak daha fazla can yakar.
Öyle ya, kralla genç kız arasındaki konuşmayı merak eden vezir, daha sonra nasıl bir duruma düştü. Meraklı olan vezir, öğrenmek istediği her cevap için on altınından oldu.
Meraklı insan her zaman merakına yenik düşer. Öyle anlar gelir ki, merakından çatlayanlar bile olur. “Fazla merak öldürür” sözü boşuna mı, söylendi.
