HAYAT PAHALI
Hayat pahalılığı her geçen gün hızlı bir şekilde artmaktadır. Cahit Sıtkı Tarancı’nın “Otuz Beş Yaş” adlı şiirinde olduğu gibi; “ağlamak, yalvarmak nafile bugün.” Sözleri gibi ağlamak, yakınmak gerçekten de nafile!
Sessiz kalmayı yeğleyenlerin yanında sesini duyurmaya çalışanlarda yok değil. Ne yazık ki, sesi duyan da yok, pahalılığı görende.
Eskilerin bir sözü vardı; “mutfak yanıyor, tencereler boş!..” Dar gelirliler, esnaf hayat pahalılığından şikayetçi olsa da, sinesine çekmeyi adeta görev bilmektedir. Raflardaki fiyat artışı kimin işine geldiğini bilmem ama tüketicinin işine gelmediği açıkça ortadadır. Sebze meyve fiyatları da raflardaki ürün fiyatlarından geri kalmamaktadır.
Hal yasası halen gündemde çıktı çıkacak! Tarladan sofraya gelinceye kadar ürünün fiyatı bir hayli değişmektedir. Burada kimdir suçlu, kimdir suçsuz bilemem!.
Benim bildiğim fiyatların net bir şekilde yüksek oluşudur. Suçluyu suçsuzu ayırmak kalemimin görevi değildir.
Herkes elini vicdanına koyup düşünecek. Gelinen noktanın sorumluları kimlerse, sorunu bir an önce çözsün. Diğer bir ifadeyle çözüme kavuştursun.
SGK, Bağkur, emekli maaşları, enflasyona yedirildi. Emekli kesinlikle ek bir iş yapma durumuna düşürüldü.
En basit bir örnek verecek olursam, kömürün tonu Temmuz ayında 245 dolar iken, bu rakam Eylül ayında 330 dolara yükseldi. Dahası dolar kuru da, TL karşısında değer kazandı. Bu hesaba hiç katılmadı. Hem dolar kuru yükseliyor, hem de kömürün tonu dolar bazında artıyor.
Maaşlar dolar olarak kimsenin cebine girmiyor. Tüm bunlar göz önünde bulundurulmalıdır.
Ekonomiye,gelişi güzel bakmayacağız. Olaylar açıkça göz önündeyken, yeni bir göç dalgasının bu ülkeye faturası çok ağır olur. Yunanistan her zaman yaptığı gibi düzensiz göçmenleri Türkiye kara sularına ölüm pahasına da olsa itmekten vazgeçmiyor. Türkiye, bir şekilde düzensiz göçmenleri ölümden kurtarıyor.
Türkiye bu kadar yükün altından kalkamaz. Zaten artan fiyatlarda bunu açıkça gösteriyor.
