GAFLET UYKUSU
Halife Harun Reşid, Bağdat çevresinde adamları ile birlikte geziye çıktığı sırada, ağaç altında uyuyan bir adam görür ve yanındakilere;
“Şu adamı uyandırın! Otların arasından çıkan bir yılan onu sokup öldürebilir." der...
Uyandırılan adam bakar ki karşısında Halife Harun Reşid var. Ona şöyle söylenir:
“ Sultanım! Neden uyandırdınız beni? Rüyâmda padişah olarak seçilmiştim... Tahtımda oturmuş çevreme ne güzel emirler veriyor, hizmetçileri çevremde koşturuyordum.”
Harun Reşid gülerek cevap verir:
“Efendi! Uykudaki padişahlıktan ne olur ki, işte böyle gözlerini açınca padişahlık falan kalmaz, yok olup gider!” der.
Uyandırılan adam; “Sultanım! Benim padişahlığım gözümü açınca yok olup gitti... Seninki de gözünü kapayınca yok olup gidecek, aramızda büyük bir fark mı var?”
Aldığı cevapla Harun Reşit düşünür, sonra der ki;
“Efendi! Aslında uykuda olan sen değil benmişim... Ben seni yılandan kurtarmak için uyandırmıştım... Sen de beni saltanat gafletinden kurtarmak için uyarmış oldun...”
Harun Reşit’in sıkça tekrar ettiği söz; "Ey Harun! Gözünü kapayınca yok olacak saltanatına sakın güvenme!” olur.
Hiç kimse bulunmuş olduğu mevkiye, makama güvenmesin. Bir gün hepsi göz kapayınca yok olup gidecek. Dünyada elde edilen her şey, ama her şey belli bir süreliğinedir!..
Zaman zaman insanlarda kibir ve kısknaçlık görünür. Bazıları bulunmuş olduğu mevkiye bazıları da, hangi yollardan yaptığı belli olmayan mal ve mülküne güvenir. Çevresini küçümser tavırla bakarak, küçük küçük dağları kendisinin yaptığını sanır.
Bencillik, kıskançlık, cimrilik hep onda! Kendisinden başkasını beğenmeme gibi bir karaktere de sahip olunca, gerisini artık siz düşünün.
Bu tip insanların, topluma asla faydası dokunmaz. Dahası zararı dokunur. Bunu anlayabilir mi? Orasını bilmem!
Çevrenizde böyle tip, varsa onu siz daha iyi analiz edersiniz.
Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az.
Her söz, mutlaka bir mesaj verir. Ha, unutmadan, mesajı anlamak da, önemlidir. Belli bir olgunluğa gelmeden, ahkam kesip, çevresine emir yağdırandan, hiçbir şey olmaz.
Her kim;malının, mülkünün bulunmuş olduğu mevkinin bir gün gözlerini kapatınca yok olacağını bilmeli ve ona göre hareket etmeli.
Harun Reşit kıssasında olduğu gibi. Can, bedenden ayrılınca; mal, mülk, mevki dünyada, kalırken, yapılan iyilik ve kötülükler ahrete gider.
