ÇOCUK - ANNE VE BABA
Düşünceler arasında neler gizli değil ki, bazen uzaklara dalıp giden birisini görürsünüz, bazen de vurdum duymaz biriyle karşılaşırsınız. Vurdum duymaz gibi görünen kişi aslında bir çok olayı benliğinde canlı tutar ancak dışa yansıtmaz.
Son yıllarda cinayetler ve şiddet olayları ne azık ki ivme kazanmış durumda. Bir öğrencinin öğretmenini öldürecek kadar göz dönmüş olmasının altında mutlaka bir yada birkaç neden yatmaktadır. Bir çocuk nasıl şekillendirilirse hayatına o şekilde devam eder. Eğitim ailede başlar, okulda devam eder. Ancak çevreyi de unutmamak gerekir. Bir çok aile çocuğuna hiçbir konuda toz kondurmadığı gibi çocuğunun nasıl bir zekaya sahip olduğunu da, bilmemektedir. Çocuğun hatalarını görmeyip, Hatayı her zaman bir başkasında arayan ailelerle sıkça karşılaşmaktayız.
Günümüzde bir çok anne ve baba çocuğuna örnek olacak yerde kötü alışkanlıkları kazandırmak için çalışmaktadır. Çatlak seslerinizi duyuyorum. Bağırıp çağırmayın. Bugün bu çocukların şiddet eğilimli olması ve intihar etmesi sizin gibi çocuğuna iş göstermeyen anne ve babalarındır.
Çocuğun öncelikle görevi nedir diye sorsam. Eminim doğru dürüst bir yanıt alamam. Çocuğunu aşırı şımartan anne baba, çocuğun her istediğin alamayacak durumda olsa da, temizliğe giderek, ?benim çocuğumun falancanın çocuğundan ne eksik yanı var.? Diyerek çocuğunu serseri olsun diye yetiştiren anne babalarda var. Her çocuk okuyacak, doktor mühendis olacak diye bir kayıt yok. Ara elemanlara da, bu toplumda ihtiyaç vardır. Ancak günümüzün bir çok anne babası; ?ben .çocuğumu tamirci yapmam. Benim çocuğum okuyup doktor olup bizi bakacak.?
Şimdi o anne babaya sormak gerekiyor. 1-çocuğun kapasitesi var mı? 2-siz istediğiniz için mi çocuk doktor olacak.
Bu iki soru aslında bir çok şeyi anlatmaktadır. Konunun özünü doğrudan vermektedir.
Her şey beyinde başlar, beyinde biter. Toplum, kaygı verici bir sürece doğru gitmektedir. Saygı-sevgi ortamlarının yok olduğu bir yerde her türlü fitne-fesat ve kaos hasıl olur. Ondan sonra ?nasıl bu duruma gelindi? Nasıl böyle bir toplum olduk, hangi ara böyle oldu? gibi söylemlerle sadece gündemi oyalamaktan başka öteye geçilmez.
Her kime görev ne şekilde düşüyorsa, daha fazlasını yapmak zorundadır. Artık bıçak kemiğe dayanmayı çoktan geçti, özellikle anne ve babalara büyük görev düşmektedir. Bir çocuk dünyaya getirirken, sadece ?bana anne, bana baba desin? diye getirilmez. Çocuk sıfır yaştan itibaren yetişkin oluncaya kadar tüm hal ve hareketleri izlenmeli. Çocuk yetiştirmek bahçede domates yetiştirmeye benzemez.
Siz anne ve babalar topluma birey yetiştirdiğinizi asla unutmayın.
