AŞKSIZ
Aşka inanmıyor gençler şimdilerde
Tutkuları beden eğitimini aşmıyor
Gözyaşları kullanılmıyor, bu bir
Üzüntüler gerekli sayılmıyor.
Erkeklerin gönülleri tıkanık, bu iki
Sevgililer yollarda beklenmiyor
Kadınlar bile bezgin, hoyrat
Yeminler tutulmuyor. Başlar uçurulmuyor, bu üç
Zehirler içilmiyor
İsteksiz, şaşkın bu gençlik
Kitaplarda güller kurutulmuyor. Şairler aşkı anmıyor, bu dört
Fuzûlîler Nâilîler bilinmiyor
Bağırtılı çıplak bir kuşak salonlarda
Mumlara derdler açılmıyor. BİLDİRİ İnanın sözüme şairler
Üçer beşer söneceğiz
Yirmi ikiye varmadan
Rüştü gibi öleceğiz. Budur size doğru haber
Sapır sapır düşeceğiz
Bütün aptallar duracak
Biz gideceğiz. Ya tıkanacağız sofrada
Ya merdivende kalacağız
Kırk yedide Sait gibi
Topraklara gireceğiz. Kimse bakmayacak suratımıza
Gün güne azalacağız
Üç beş şiir yazmadan
Ortadan silineceğiz. Benden size bu kadarı
Öleceğiz şairler öleceğiz
Orhan Veli gibi sokakta
Düşüp tükeneceğiz... SUZ-İ DİLÂRA
Ben yaşın on sekizinde
Delilikler divanelikler ettim
Fındık fıstık yükledim şileplere
Çımacılarla gün kavşağına gittim Senin bildiğin işler
Benim bildiğim işler değildi
Ben her Tanrının günü
Kırlarda gezindim Ben yağmur sularıyla yaşadım oluklarda
Toprağın içine geçtim
Dört mevsim kapında ben
Ağaç gibi bekledim Bendim nehirden su taşıyan
Odun yaran ormanda
Islık çalarak şehre
Üzümcülerle giren bendim Benim aklımdan geçenler
Senin aklından geçenler değildi
Ben 10 yıl İstanbul’da
Sensiz ayak teptim
Ben yaşın on sekizinde
Bir hayli serüven geçirdim
İsmimi yazdım vapurlara
Delilikler divanelikler ettim. YALNIZLIK - II Yalnızsın doğarken yaşarken
Ey incik ey mincik
Ozansan ressamsan
Yalnızsın yalnız O kekeme yaşamlar
O çelimsiz günler
Çevren öpücükle kaynaşsa da
Yalnızsın yalnız Seni kaçırırım diye fıslasa biri
Sarılsa sana pembe beyaz
Erguvanlar bordolar laciler
Karanlıkta ışıkta
Yalnızsın yalnız. HACİVAT'IN KARISI
Hacivat’ın karısı
İncecikten yeldirmeli
Göz kaş oynatmalı
Gerdan kırmalı
Belden sarmalı. Gülmeli, güldürmeli. Rakı süzmeli
Âşık üzmeli
Şiir düzmeli. Hacivat’ın karısı
Beyoğlu’nda gezmeli... HAYDAR HAYDAR l
Aman Haydar tabip Haydar
Öldürdün beni
Ne bu leylak birikimi ll.
Benim sözüm tapulu
Ak koyun kara koyun
Nerden girdin usuma lll.
Dur Haydar dur
Sen verdin sözcükleri bana
Sen baksana leylaklarıma lV.
Bekliyoruz süslü baylar gelecek
Ceplerinde taşbaskısı bir horhor
Koklamaya süslü sümbül V.
Ben bağırmasını bilmem
Ateşlemeler sırasında
Keçi kanı içen çoban bana mı Vl.
Gitme koyunlar beni öldürürsün
Yıllarca rock-rock
Ben kuru ağıllarda Vll.
Ufak o kadar ufak horhorlar
Varsa bir çılgın leylak ben içindeyim Vlll.
Şimdi var o yeniden
Ulaşıma kapalı
Ateş yanmazsa tütün yanmalı lX.
Çıkıp gelirse sonunda koyunlar
Oturup beklesin odasında
Kara kıyma gözlü bir giyotin X.
Sen bilirsin Haydar
Doğarken ve ölünce
Ölü horhor kokusu. KAHVE İçilmezmi ki yemek üstüne de şöyle bir kahve
Az şekerli çok kaynamış veya sade
Konuşulsun fiskos edilsin
Sürülsün bir yandan da havagazına cezve
Hayal vericidir gönül açıcıdır
Isınmış suda höpürdedikçe telve
Kalmaz bu fokurdamayla köpük kalmaz ama
Başka olur Hacivat’a başka lezzet verir
Sonunda Kamer Hanım’ın eliyle uzatılan kahve. KÖÇEKÇE İsterse darbuka gelsin önden
İster keman çıksın ortaya
Üşüşsünler üşüşsünler
Odaya dolsunlar evveli. Ut atılsın bir türkü çağırsın
Tambur kıpırdasın yerinde
Tımbındasınlar tımbırdasınlar
Pencereyi titretsinler pencereyi. Zıvanadan çıksın derken her biri
Ötsün zurna, alabildiğine
Davul gümbürdesin dümbelek dümbürdesin
Bir köçekçe başlasın sevda yerine. PİNEKLEMEYE ÇAĞRI
Duralım efendiler biraz
Koşmıyalım öyle delice
Yormıyalım kalbimizi
Katmerlendirip gerdanımızı
Oturalım efendiler biraz. İstiyen dikilsin gönlünce
Çökelim biz yere şöyle bir
Açalım ağzımızı ilkin
Gerelim omuzlanmızı sonra
Giderek bayıltıp gözlerimizi
Esneyelim efendiler biraz. Aldırmıyalım öyle üç beşe
Yayalım göbeğimizi iyice
Dönelim sırtımızı işe akla
Acıyan çıkmaz sonra halimize
Vakitken çocuklar büyükler henüz
Pinekleyelim pinekleyelim
Horlayalım efendiler biraz. MEYDANDAN GEÇEN KIZLAR
Beşi onu bir gelirdi kızların
Vücutlar dimdik, saçları darmadağın
Dağılmasını beklemezlerdi kalabalığın
Allık, pudra, düzgün, hem de bir yığın
Beşi onu bir gelirdi kızların. Ayrı bir tavırla geçerlerdi önünden karpuzların
Koşarak, durarak, gülerek
Kimi zaman atak, kimi zaman ürkek
Akıllarında tek düşünce erkek
Beşi onu bir gelirdi kızların. Onlar aşığıydı delicesine sazların
Düşmezdi dillerinden hiç Bimen Şen merhum
Öylesine çalım, öylesine kurum
Ağızlarında horoz şekeri ve latilokum
Beşi onu bir gelirdi kızların... SALÂH BİRSEL’İN SON MACERALARI
Oysa şu şiir göründüğünden de kısadır
Masanın üstünden sarkan göz kızındır
Buselik makamında bir nağme sazındır
Salâh Birsel of eder besbelli mahzundur
Bir yol iki kalp arasında uzundur
Oysa şu şiir göründüğünden de kısadır
Oysa aşkları ağlamaklı kılan tasadır
Kız pencerede oğlan pencereden uzaktır
Bir lâf atsın hani yok mu yasaktır
Al götür beni yarin dudağına deyen bardaktır
Bu durum iflâh etmez gayri muhakkaktır
Oysa odayı dolaşılmaz hale koyan masadır. SEVECEN
Düşün ey yorgun kalbim
İlk pırpırlarını düşün
Titremelerini ürpermelerini
Hışırtılarını anımsa İstesen de istemesen de
Yakında pilin bitecek
Bodurlar yerdenyığmalar
Seni top tüfeğe yedirecek Herkes yassıburun
Herkes leşko karın
Sen sevecensin onlara sarılırsın
Onlar sevecendir sırtlarını dönerler Utanmak ortadan defoldu
Yüksek gradolular yok artık
Naralansa da aşklar
Her bucak alnıçatlaklarla dolu Elinde kapalı bir koridor
Ey kalbim ilk gençliğini düşün
Yüzüne gölge düşmemiş
Şanlı günlerine tutun. | 
